Maria Konopnicka

POD BESKIDAMI

(Fragment)

Hej, ty Śląsko, stare Śląsko,
Odrąbana ty gałązko,
Odrąbana od macierzy,
Porzucona na rubieży!

Wieki całe cię żywiła
Utajona w miazdze siła,
Wieki całe twoje kory,
Zarastały rdzeń twój chory.

W długim bólu, w długiej męce,
Szczepiły cię cudze ręce,
Szczepiły cię w pnia olbrzyma,
Lecz nie ojca, a ojczyma.

I zarosły twoje rany,
I ból dawny zapomniany,
I zakwitłaś nową siłą,
Nad przepaści twej mogiłą.

Przecież liści twoich szumy,
Tęsknot pełne i zadumy,
Gdy wiatr niesie ci ze wschodu
Od twojego wieści rodu.

Przecież wiosny twojej kwiaty,
Woń tę mają co przed laty,
Macierzyństwa woń, co bucha,
Z twego serca, z twego ducha.